Tapınak ve Gül yaprağı (Hikayeler)

Uzakdoğu'da bir budist tapınağı, bilgeliğin gizlerini aramak için gelenleri kabul ediyordu.
Burada geçerli olan incelik, anlatmak istediklerini konuşmadan açıklayabilmekti.
Bir gün tapınağın kapısına bir yabancı geldi ve öylece durdu kapının önünde.
Burada sezgisel buluşmaya inanıldığı için, kapının üzerinde bir tokmak, çan ya da zil yoktu.
Bir süre sonra kapı açıldı, içerideki budist kapıda duran yabancıya baktı.
Bir selamlaşmadan sonra, söz'süz konuşmaları başladı.
Yabancı tapınağa girmek ve burada kalmak istiyordu.
Budist bir süre kayboldu ve elinde ağzına kadar dolu bir su kabıyla geri döndü, kabı yabancıya uzattı.
Bu, yeni bir misafir kabul edemeyecek kadar doluyuz demekti.
Yabancı, tapınağın bahçesine döndü, aldığı bir gül yaprağını, kabın içindeki suya bıraktı. Su taşmamıştı.
Budist rahip bir suyun içindeki gül yaprağına baktı, bir yabancıya...
Kenara çekilip eğilerek tekrar selamladı.
Yabancı sessizce tapınağa girdi...
Güzel Sözler - Özlü Sözler - Anlamlı Sözler - Deneme Yazıları Makale