Sen kalacaksın, kimse bilmeyecek ve kimseler görmeyecek seni. Yaşayacaksın gözlerimde ve düşlerimde.
Eğer beni bu sokakta, bu semtte, bu şehirde bulamazsan sevgilim bil ki ben, gözlerinin daldığı yerdeyim.
Küçükken annem, yerde ekmek görünce: ‘’Yükseğe koy, kuşlar yer.’’ derdi. Biz de sevdiklerimizi hep yüksekte tuttuk, acaba kuşlar mı yedi?
Gece bir başka giyer siyahını, yıldızlar daha sönük olur, yakamozlar başka çizer denize kendini ve hayat daha kahpe oynar oyununu sen yanımda yoksan.
İçim çok acıyor, sanki bir sen kaldın bildiğim gibi olan ama hayatımda kalamayan.
Sana öyle muhtacım ki, telefondaki sesine, erkeğim diyen diline, seni seviyorum diyen kalbine. Sana öyle muhtacım ki o ufacık ellerine, dokunmaya kıyamadığım tenine…
O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler, arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakmasaydı eğer.
Bir köpek ile bir erkek arasında ne fark vardır? Köpek sadece halıyı kirletip mahveder, erkek ise tüm yaşamını yıkar ve gider.
Seninle kavga etmeyi, başkasıyla gülmeye değişmem.
Sen yoksun ya… Ne yazmanın anlamı var, ne de okuduklarımın bir tadı…
Sayende yaşadığıma bile efkarlanıyorum. Gerisini sen düşün.
Öyle haindir ki aşk, nerede imkansızı varsa gider onu sever. İşte ben de o imkansızı sevdim, yani seni sevdim sevgilim.
Er geç tamamlayacağız birbirimizi. Bir yerlerde bir gün, bir bütün olacağız.
Mutlu olmak kimin umurunda, sen yanımda ol yeter.
Her insan bir yağmur tanesidir. Bazıları çamura bazıları da yaprağa düşer.
Bazı insanlar sigaradan, bazıları hastalıktan, bazıları da aşktan ölüyorlar!
