Bir insanı gelirken değil, giderken, gidiş biçiminden tanırsınız.

Bu söz, Türk atasözü ve deyimler arasında sıkça kullanılan çok derin bir hayat tecrübesi cümlesidir:“Bir insanı gelirken değil, giderken, gidiş biçiminden tanırsınız.”Anlamı şudur:İnsanların gerçek karakteri, kişiliği, terbiyesi ve asıl değeri; size yaklaşırken, size bir şey isterken, menfaat umarken değil… tam tersine, işinin bittiği, artık size ihtiyacı kalmadığı, yolların ayrıldığı anda belli olur.Çünkü:

• Gelirken herkes güler yüzlü olabilir, iltifat edebilir, kibar davranabilir. (Çıkarı vardır.)
• Ama giderken:
  • Kapıyı çarpıp çıkıyorsa,
  • Bir teşekkür bile etmeden, selam vermeden yok oluyorsa,
  • Sanki hiç tanışmamışsınız gibi davranıyorsa,
  • Arkasından kötü konuşuyorsa,
  • Borcunu ödemeden, sözünü tutmadan gidiyorsa…

İşte o zaman o insanın asıl yüzünü, kalitesini, insanlık seviyesini görürsünüz.Günlük hayattan örnekler:

• Yıllarca “abi, kardeş” dediği insan işini gördükten sonra telefonlara çıkmazsa…
• Sevgiliyken her gün arayan kişi ayrıldıktan sonra bir “geçmiş olsun” mesajı bile atmazsa…
• İş yerinde yükselmek için her türlü yalakalığı yapan kişi, terfi alınca eski arkadaşlarını tanımazsa…
• Akrabalık ilişkisinde zengin olduğunuzda kapıda karşılayanlar, zor gününüzde birden “ulaşılmaz” oluyorsa…

İşte o “gidiş biçimi” her şeyi anlatır.Özetle:İnsanları gerçekten tanımak istiyorsanız, onlara bir şey verirken değil, bir şey almayı bıraktığınızda; yanınızdayken değil, sizden uzaklaştığındaki tavırlarına bakın.Giderken incelikle, saygıyla, vefayla, teşekkürle giden insan; gerçekten “insan”dır.
Giderken kabalıkla, nankörlükle, yüzsüzlükle giden ise… zaten hiç gelmemiş sayılır.Bu söz, vefanın, nankörlüğün ve insanlık ölçüsünün en kısa ve en vurucu özetidir.

Güzel Sözler - Özlü Sözler - Anlamlı Sözler - Deneme Yazıları Makale